Een moment van rust. Van bezinning. Om even alles wat zo in een razend tempo voorbij is gekomen de revue te laten passeren. Je lijf en je hoofd de tijd geven om het te verwerken.
Te integreren. Ook zaken vanuit het verleden. Zaken die in jouw hart verborgen zaten omdat er geen ruimte voor was. Omdat je er nog niet aan toe was om ze te voelen. Om ze te begrijpen. Een mooi moment om jezelf de tijd te geven tussen al het "moeten" door.
Balans. Daar gaat het om. Altijd. Wanneer je vol gas bent gegaan, wanneer er veel informatie jouw kant op is gekomen of wanneer er veel emoties omhoog zijn gekomen, is er altijd een tijd waarin je de balans op gaat maken. Hoe meer de winter zich laat zien, hoe meer jij je terugtrekt in jezelf. En juist in jezelf, daar ligt al die informatie verscholen. Daar ligt alles wat je nodig hebt om te weten, te voelen. Daar liggen jouw antwoorden. Verspreid tussen alle chaos, nieuwe dingen en oude verhalen. Het is tijd om even ruimte nemen, lief mens. Om jezelf die tijd te gunnen ook. Wanneer er altijd ruimte is voor de wereld, mag er ook ruimte zijn voor de wereld in jou. Dus laat deze dag maar komen wat er komt. Laat maar gaan. Laat alles waar je geen invloed (meer) op hebt voorbij komen. Kijk er maar gewoon naar. Dicht bij jezelf. Want daar, daar maakt het namelijk helemaal niets meer uit wat zich in de buitenwereld toont.
Wees lief voor jou, lief mens. Zo lief als dat je voor de wereld bent. Zorg voor jou zoals je voor de ander zorgt. Het mag. Echt.
(Bij Deborah, dagenergie maandag 22 november)
コメント