Wees er gewoon maar even mee. Met dat wat je voelt en ervaart. Met dat wat het met je doet. Wees er gewoon maar even mee zonder het op te willen lossen of uit te willen zoeken. Zonder dat het een betekenis of vaste vorm hoeft te krijgen. Wees er gewoon maar even mee, met dat wat je nu ervaart, ook als het geen naam heeft of beeld. Gewoon, helemaal zoals het is.
Je wilt het graag snappen, zodat het duidelijk voor je wordt. Maar soms komt het snappen pas veel en veel later en is dit waar je het mee te doen hebt. Het tasten in het duister. Het niet weten hoe en waarom. En dat zijn de momenten van het leven die van je vragen er te zijn voor jou. Waar jij jouw hand mag vasthouden, zoals je dat altijd bij de ander hebt gedaan. Waar jij de schoot van jezelf mag zijn, zoals je dat voor de ander bent geweest. Zodat jij jezelf de ruimte kunt geven om de laagjes af te pellen die nodig zijn zodat het helder voor je wordt welke richting je op zou willen gaan.
Wees lief voor jou, lief mens. Zacht ook. Want zachtheid is alles wat je bent in het diepste van jouw mooie hart
(Overgenomen van FB, Deborah) (beeld door Michèle Francken)
Comments